Moje ostatnie tygodnie pobytu w Hiszpanii dobiegają powoli końca. Pożegnałam się już na stałe z Sewillą gdzie na 'do widzenia', przed zapakowaniem się w autobus ukradziono mi portfel - na szczęście obyło się bez większych strat. Miasto zostawiło więc po sobie nie jedno negatywne wspomnienie i mam nadzieję że już tam nie zawitam.
Natomiast najbliższe półtora tygodnia spędzam w Maladze w towarzystwie Ani, skąd wybierzemy się na trzydniową wycieczkę do Walencji. A póki co wykańczamy nasze eseje zaliczeniowe, a ja próbuję nagromadzić całe zasoby słońca na nadchodzące dni w Polsce i powrót do Londynu.
Jednak co roku, miejscowości takie jak Torremolinos zalewają masy turystów których głównym celem pobytu jest to, żeby czuć się jak u siebie w domu - jedynie z większą ilością słońca niż w Anglii czy Niemczech. Ja, po trzech godzinach w Torremolinos czułam że nie mogłabym spędzić tam więcej czasu niż jedno popołudnie. Nie chciałabym płacić tysiąca funtów za spędzenie tygodnia w kompletnej izolacji od kultury kraju który odwiedzam i całkowicie odciąć się od możliwości podróżowania po pobliskich miastach i poznawania tego, co okolica ma do zaoferowania.
The last weeks of my stay in Spain are slowly coming to an end. I left Seville for good and as a 'goodbye', my wallet was stolen right before I boarded the bus to Malaga - luckily the whole thing went without bigger losses. That's how the city left quite some negative memories for me and I hope, I won't have to go back there in the future.
Luckily, I will be spending the next week and a half in Malaga in Anna's company. From there we will make a short, three-day trip to Valencia next week. But for the time being, we are working on finishing off our essays while I'm trying to accumulate as much sun and positive energy as I can, before going back to Poland for few days and then, moving back for good to London (which I truly miss).
But still, each year there are tons of tourists pouring cities like Torremolinos. And their major aim is to feel like home - only with a bit more sun than in Britain or Germany. After three hours in that town, I knew I couldn't spend there more time than one afternoon. And surely I wouldn't pay a thousand pounds for an opportunity of a complete isolation from the local culture and no travel plans for the upcoming week.
Od prawej Ania oraz Karolina w których towarzystwie spędziłam tamto popołudnie.
From the right, Anna and Karolina whom I got to spend that afternoon with.
Hotele, hotele, hotele...
Hotels, hotels, hotels...
Podoba Ci się ten post? Podziel się ze znajomymi, podaj dalej, polub i śledź An Interesting Distraction na Facebook'u ♥
Like the post? Share the love, spread the word and follow An Interesting Distraction on Facebook ♥